Existen múltiples accións e normas que nos envolven cando interactuamos coa nosa propia contorna. De todas elas, moitas non as cuestionamos, facémolas e seguímolas segundo marcan os ditados.
Baixo a idea do doméstico e tomando como referencia situacións normalizadas, xero accións que pretenden interromper a realidade, intervíndoa de maneira ambigua e abrindo unha brecha coa cal crear novas posibilidades e lecturas do contexto que me rodea. Estas situacións bendicidas pola norma quedarán en evidencia a través de actos ou irreverencias que tenden ao ridículo.
Na actualidade estou realizando proxectos que tratan a idea de xogo e deporte desde a práctica lúdica, fóra da do ámbito doméstico, analizando as estratexias seguidas na súa práctica e que controlan aos seus usuarios. Para iso expoño happenings e instalacións onde elementos normalizados (portarías, pelotas, campos de xogo, obxectos que en principio terían que ser idénticos en todas partes), manipúlanse en función da subxectividade dos que participan ou de aspectos culturais dos lugares nos que se xoga. Esta idea nace coa intención de xerar novas formas e estratexias que poidan, á súa vez, expor novas ordes.